- kibrli
- sif. Lovğa, təşəxxüslü. <Zabit> nəzərini Şirəlinin dodaqlarından ayırıb kibrli bir hal aldı. M. Hüs.. <Qoca həkimin> təbəssümündəki acı və kibrli hal gənc qadını titrətdi. İ. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kibrli
Look at other dictionaries:
məğrur — ə. 1) özünə güvənən; 2) qürurlu; 3) bir şeyə güvənən, bir şeyə güvənib xatircəm olan; 4) lovğa, kibrli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
firun — is. <ər.> 1. Qədim Misir padşahlarına verilən ad. <Şeyda:> Fironu qəhr edən Musa bir çobandan başqa bir şey deyildi. H. C.. 2. məc. Çox məğrur, kibrli, zülmkar adam haqqında. Fironun biridir. // məc. Qudurğan, harın. Firon uşaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kibrlilik — is. Kibrli adamın hal və keyfiyyəti; lovğalıq, məğrurluq, təşəxxüslük … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kibrlənmək — f. Kibrli olmaq; lovğalanmaq, təşəxxüslənmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qürrəli — sif. Məğrur, kibrli, iddialı, təşəxxüs satan, lovğa. Qürrəli adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qürurlu — sif. 1. Məğrur, öz mənliyini, cəmiyyətdə öz rolunu, üstünlüyünü hiss edən. O, öz zindanını uçurtmuş bir məhbus, ölkəsini xilas etmək üçün ölümə gedən bir əsgər kimi qürurlu idi. M. İ.. // məc. Əzəmətli, möhtəşəm. 2. Təkəbbürlü, iddialı, kibrli,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
